JO11-1 trekt het kortste strootje
Afgelopen zaterdag mochten we weer op pad met JO11 in Zuidlaren. Via Eext, Anloo en Schipborg wisten we de wegafzetting te omzeilen. Leroy kon vandaag niet meedoen, die had ongelukkig zijn teen gebroken. Jonathan was ook afwezig. Wilson had gelukkig zijn scheenbeschermers weer meegenomen, zodat hij geen wissel hoefde te zijn. Voor de wedstrijd vond in de kleedkamer een goede voorbereiding plaats. In de kantine ging het echter alleen maar over droge worsten, nachtkastjes en weekendjes weg. Gelukkig was het vandaag droger en warmer dan vorige week.
Jente startte op de goal. Via de kluts vliegt de bal er ineens in aan onze kant. Niemand kon daar echt nog iets aan doen. Ook de 2-0 valt, als we niet goed een tegenstander zoeken om te verdedigen. Maar we laten de koppies niet hangen, want vanaf dat punt gaat het ineens een stuk beter. Tomas neemt een snelle intrap en weet Wilson op breed te vinden, die de 2-1 maakt. En daarna weten we het spel te verleggen van links naar rechts, Wilson speelt naar Tomas, die met een hoge bal zo over de keeper schopt: 2-2. Dylan staat de eerste helft strak te verdedigen, met hulp van Björn. Hij verovert de bal, komt via Wilson bij Tycho terecht, en dan staan we ineens voor met 2-3. Na wederom een strakke doorverdedig-actie van Dylan, speelt Wilson de bal op Robin in het midden en die maakt hem beheerst af. Uiteraard wordt er weer niet gejuicht! Voor de rust maakt Felice een mooie goal en ook Tomas prikt er nog eentje in met zijn linkerbeen. Sven en David laten zich van hun beste kant zien. En dat staat het ineens 2-6.
En dan denk je, dan is het wel gespeeld. Misschien was dat ook wel het gevoel van de kinderen toen ze na de rust weer het veld op kwamen. Tycho werd de keeper van de 2de helft. Een compleet andere helft dan de eerste. Het kwam er niet meer uit. Het lukt niet meer om goed vanuit positie te spelen. Maar wat vooral opviel is de gretigheid op de bal. Als je bij de omschakeling niet meteen weer probeert te bal te pakken, maar alleen maar rustig rent of achteruit stapt, ben je altijd te laat. En als je dan, zoals Zuidlaren had, een lange jongen hebt die van afstand goed kan trappen, in combinatie met het kleinste jongetje van het veld op goal, dan raad u al wat er gebeurde. 3-6, 4-6, 5-6, 6-6 en 7-6. Allemaal vergelijkbare situaties, waarbij de spelregels niet hanteren ook niet echt helpend is (direct scoren vanaf intrap x2). Maar we laten het ook gebeuren, we zijn nog niet bij machte qua kracht, inzet en GOCHME om dan het tij te keren. Om hard te gaan werken desnoods. We weten het via actie Felice en goal Jente terug te brengen naar 7-7, maar de hoge bal maakte er toch nog 8-7 van…
En uiteindelijk gaat het ook niet om de einduitslag. De eerste helft is waar we trots op mogen zijn, en de tweede helft is om van te leren. En dat wordt dan ook meteen weer opgepakt in de komende trainingen. De basis wordt nu echt verder gelegd aan positiespel en wat te doen bij balbezit en balverlies. En daar hebben we ook nog een heel seizoen voor, want de meesten spelen tenslotte pas voor het eerst op een half veld. Volgende week opnieuw ten strijde thuis tegen koploper Onstwedder Boys om 11:00 uur.